โรคผมร่วงเป็นหย่อม เป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองหรือออโต้อิมมูนชนิดหนึ่ง ที่มีระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายไปทำลายเซลล์รากผมบางบริเวณ ทำให้ผมร่วงอย่างรวดเร็ว

พบได้บ่อยแค่ไหน?

พบได้ประมาณ 0.1-0.2%

พบในคนกลุ่มใดบ้าง?

พบโรคนี้ได้ทั้งในเพศชายและหญิง พบบ่อยในคนอายุน้อยกว่า 40 ปี และพบได้บ่อยขึ้นในผู้ที่มีประวัติครอบครัว, ผู้เป็นโรคไทรอยด์บางชนิด, โรคภูมิแพ้ผิวหนัง, ด่างขาว, โรคแพ้ภูมิตัวเองบางชนิด

อาการเป็นอย่างไร?

• ผมร่วงเป็นหย่อม ๆ เป็นวงขอบเขตชัดเจน ผิวหนังบริเวณนั้นจะปกติ รูขุมขนยังไม่โดนทำลาย
• อาจมีไม่กี่หย่อม จนกระทั่งมากจนเป็นทั้งศีรษะได้ รวมทั้งอาจเกิดขึ้นที่คิ้ว หนวด รักแร้ หัวเหน่าได้ด้วย
• อาจพบความผิดปกติของเล็บ เช่น พบหลุมเล็ก ๆ หรือยุบตัวเป็นแนวยาวบนเล็บ เล็บร่อน เล็บเปราะ หรือผิดรูป

การวินิจฉัยโรคนี้ทำได้อย่างไรบ้าง?

วินิจฉัยจากโรคผมร่วงชนิดอื่น ๆ รวมทั้งโรคติดเชื้อ เช่น ซิฟิสิส กลาก โดยใช้การตรวจร่างกายและตรวจดูลักษณะเส้นผมหนังศีรษะใต้กล้องขยายเป็นหลัก อาจใช้การตรวจเลือดและการตัดชิ้นเนื้อ ในบางกรณี

เป็นแล้วหายได้หรือไม่?

60% ของผู้ป่วย ผมจะงอกกลับขึ้นมาใหม่เต็มหย่อมได้ ใน 1 ปี แต่อาจกลับเป็นซ้ำได้ 40%ของผู้ป่วยจะกลับเป็นซ้ำในปีแรก และ 30%ของผู้ป่วยจะเรื้อรัง เป็น ๆ หาย ๆ

การรักษา

เบื้องต้นใช้ยาทา ได้แก่ สเตียรอยด์ และ ไมน็อกซิดิล และการฉีดสเตียรอยด์ในผิวหนังบริเวณที่เกิดปัญหา
หากอาการรุนแรง แพทย์จะพิจารณาการรักษาด้วยวิธีอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น

• การใช้ยาสเตียรอยด์แบบรับประทานหรือฉีดเข้ากล้ามแขน
• การทายาที่หนังศีรษะเพื่อกระตุ้นให้เกิดผื่นแพ้สัมผัส
• การใช้ยากดหรือปรับเปลี่ยนระบบภูมิคุ้มกัน
• การฉายแสงอาทิตย์เทียม และการใช้เลเซอร์บางชนิด